“Eli, Eli Lama Sabachthani?”
Bütün yazılar aslen birbiriyle bağlantılı ve kendi içinde bağımsız olaylar topluluğu olarak görülebilir. Okuyucuya alan bırakmak adına olay örgüsünü kendi kurduğum düzende vermiyorum. Bir yap-boz parçaları gibi bırakacağım. Bölümlerin içindekiler yalnızca kendi içinde değil, diğer bölümlerle de bağdaştırarak okunmalı olduğunu söylemeliyim. Birinci bölüm, ikinci bölüm veya üçüncü... Yalnızca birer sayıdır. Sıralama değildir, veya yazılara biçilmiş bir yer değildir. Ben karıştırıp önünüze koyuyorum. Okuyucu bunları birleştirsin kendi dünyasında istiyorum. Ancak böyle daha derine inilebilir. Eğer en derin varlık insan ise, ve bu kitap bir insanı -insanın düşünü ve düşevurumunu- anlatıyor ise, ancak ve ancak okuyucu, kendi derinliği kadar su götürebilir akşam susuzluğuna. Burada, ancak kendinize kadar bakabilirsiniz. Size sayın okuyucular, kendi derinliğinizi ve yalnızlığınızı bırakıyorum. İçinden çıkabildiğiniz zaman susuzluğunuz giderilmiş ve bambaşka bir parlaklıkta olacaksınız. İmbat Denizi, Kör Bataklık, Göz alıcı Işık, Rutubet Ormanı, ve Kuytu Yer altı, Gezgin Çölü. Hepsini okuyucuya yani size teslim ediyorum.
—Kim o bağırıp çağıran gecenin köşesinde
Hangi haddini bilmez bu kapımı çalan ellerinin kiriyle
Bir elinde şarap bir elinde bomboş defter eski püskü
Nasıl da kendinden emin okuyor, hem ne zannediyor kendini!
En dokunulmamışa, nasıl hoyratça saldırıyor
Bir taşla eziyor inançları, bir dişle kırıyor iyileri
Ve korkuyorlar ondan çünkü hızla kırıyor putları
Zamanı yiyip bitirdi sanki, sanki bir eski büyü yapıyor
Başka bir yere geçmeye çalışıyor, ama bu bir geçit değil veya bir kapı:
Kendi içine doğru kayboluyor bir anda.
Su çürüyor, o artık hepimizin içinde: Gözlerimizin, dilimizin, ruhumuzun da.
Bu kitap benim, bu ayet senin, bu mezmur onun.
İçimde doğduğuna göre ben o’yum artık
O da ben’im.—
Zamanı yiyip bitirdi sanki, sanki bir eski büyü yapıyor
Başka bir yere geçmeye çalışıyor, ama bu bir geçit değil veya bir kapı:
Kendi içine doğru kayboluyor bir anda.
Su çürüyor, o artık hepimizin içinde: Gözlerimizin, dilimizin, ruhumuzun da.
Bu kitap benim, bu ayet senin, bu mezmur onun.
İçimde doğduğuna göre ben o’yum artık
O da ben’im.—
ECTERINE
Bölüm 1: Karalamalar
karalama: bir
karalama: gündüz vakti rüyaları
karalama: bataklık mektubu
karalama: itiraflarım
karalama: doğumun yankısı
ortalamaya yakın yanlı kamera bakış açısı
karalama: melon şapkalar altında
karalama: kışın çiçekler
karalama: Suret
karalama: kör kahin
Allegro
karalama: duygulam
karalama: sonus.
son gölge
karalama: aliena.
Bölüm 2: Тоска
Тоска
Тоска 2
Тоска 3
Тоска 4
Тоска 5
Тоска 6
Тоска 7
Тоска 8: özkaotik
Bölüm 3: Kantolar
Grup-Tan Vakti
dikenli bahçeleri ve ağlamaklı gökyüzü
kantolar: gri
kantolar: kaçmak için gün sayıyorum
kantolar: Almuthar
kantolar: Colossus
İklimler
kantolar: Eylemsizlik
kantolar: çok yıllık oyun
Bölüm 4: Ulular
Uluların Başlangıcı: Suth
Ayin
Bestia
Clamor
Chosniel
Beden-düşevurum
Düşünce/siz
Toprağa Ağıt
Bir şiirin ilk bölümü: Mavi takım elbiseli balon
Bir şiirin ikinci bölümü: Kağıttan ay
Bir şiirin üçüncü bölümü: İkiye bölünmüş bulut
Bedensiz Düşlerin Ağrısı
Kırmızı Anlatısı
İcarus
Pugna: Medusa
Sürmenaj
Özedönüş
Seremoni: Geçmişe kesi.
Vaiz
Doğudaki Kuraklık
İsimsiz 1
İsimsiz 2
Saman Alevi
Ben-değ-il-mi-ydim
İklimin Ölümü
Yüzdüşüm
Özdöngü
Tanrısız 1
Yaş ağaç gövdeleri
1608191630-36