(İnsan sadece dünyaya geldiği için bile, cenneti hak etmeli.)
Öyle bir yerden bakıyorum ki dünyaya
her şey uzak-
Sessiz iskelenin kenarında bir soğuk
buraya gelebilmem için esti.
Görebilirsin artık gizimi:
acının paletinden, üstüme bulaşan renkleri.
Uygunsuz adımlarla geçişimi düşündükçe
garip otlar sarıyor içimi.
Yolcuyum artık gezen mutsuz ağızlarda
Aradığım beyaz bir bakış: kapkara yüzlerde.
Kendimi bulmak için gidiyorum öyleyse-
ölüm sırtımda ve ağırlığı yok bile,
yaşamın yanında
Yine de gözlerimi kapattım kötülüklere
Değersiz uçurumları ben yarattım
Hıçkıran uykularımdan.
Fena can yakardı cansız görüntüler
sabahları ortalıkta koşuşturan
Ve bakışlar melon şapkalar altında kalan