Boş sandalyelere kelimeler dökülüyor, sokaklar kılıç tutmuş boğazıma, ellerim ise değdiği her yerden bir yara biriktiriyor ağır ağır. Olduğum yere bak, dedim içime doğru. Gözlerimi kapattım. Olduğum yere bak, dedim dışarı doğru. Yalnızlığını yaşadım; iki kere evsiz, iki kere hoşnutsuz karşılanmanın. Kulaklarımı kestim. Duymamak için içimdeki çığlığı. Kulaklarımı kestim, ve duydum. Bir ışık bekledim geçiş için, yürüdüm. Sonsuz beyaz bekleyiş. Kırıldı gözlerimin içine bakıp, buzlar saçıldı kendinden başka her yere. Kendini yok etmek isteyen buz duygular toplandı üstümde, toplandı tırnaklarıma dek. Devam etti: samanda kibrit, kadar bekledim. ellerimi birbirine sürterek, ısınmak için. Ç ö l gecesinde, bu yalnızlığa, bu kadar dayanabildim.