-hiçbir zaman bana verilen iki seçenekten hoşnut olmadım. yaşamak için akla karayı seçmemi beklediler, ben grinin peşine düştüm.-

hastalıklı kuşlar gibi diğer yarım, sürüden ayrı.

katlanmış yol ve bir tarafın sevilmedin diye

rafa kaldırdığın ince sadeliğin, irili ufaklı saflığın.
yine de çobanıydım içimdeki kuşların, 

boşluklara doğru ilerleyelim dedim

b o ş l u k l a r a düş elim.

zamanın dikey ve yatay kıskacına sığmayan hislere

değindim.

çatlak aynasının ardında akrep yelkovanı öldürmüş

yüz yıl öncesinden mektup elimdeki

bugünleri harfiyen anlatmış

söyle ona bilmiyor ki giyindiğimi

alçak kırmızı pelerinimi

düş-ün-elim 

konum; yeryüzü sıkışıklığı

yabancı değilsin sen 

sen yabancı değilsin

neden, neden bu kadar tanıdık bu his
bu kadar derin?

dokunulmamış kapı kolunun arkasında

tozlu raflara kaldırdım

tekinsiz temkinsiz telkinsiz 

kıpkırmızı benliğimi.

boşluklara doğru düşelim

mümkündür de. düşerse 
herkes kendi içindekilerden birine.