Ve içimde ölüme gülen bir çingene, dans eder.
Taş ısırır bir köpek kırgın yüzüyle.
Ve sisli günün ardında gür sularıyla akar
duygular: Geceleri hareket eder, gündüzleri taş keser içimizde.
Fakat uçmakta geçmişin üstüne çekilen ince çarşaf,
sessizliğiyle boğmakta kırmızı geceyi.
Bozdum izleğini düşün. Zihnim,
başka bir dünya yaratıyor.
Olduğum yerden ayırıyor beni kalın çizgiyle,
taşınıyorum gecenin en karanlık yanına.
Açık bir kitap gibi okuyorum geceyi:
Sesler, her şeyden daha gerçek şu anda.