clamor

"kaldı ki ben size fazlasını vaat etmedim, 

Dünyaya geleceksiniz dedim."

1.

Önden buyur edin en bilgenizi

Muhattabım odur ve konuşacağım.

Dokumacı kuşları rahatsız etmeyecek sesim korkmayın

Kaçırmayacak hiçbirini daha uzaklara karıncaların

Doğaya aidim ben, bozan değilim hiçbir zaman

sizin gibi, kabul ettirmeye de çalışmam!

2.

Yaşamın dışında kalan bir arzuyum ben, 

Yönüm baş aşağı ve hamurumda var ölüm.

Dökülen yapraklar, dökülen su

İçimden çıkan yazgı, 

Bir dağ gibiyim ve aynı zamanda bir dağdan farklı

İncecik bir bulutu gezdiriyorum başımın üstünde

Uyan Bilgelerin Bilgesi, şimdi en kötü duyguların hasat zamanı!

Düş sessizliğinde,

Gölgeler görüyorum geceleri can çekişen 

İliklerinde ağlama arzusu gezinen gölgeler

Perişanım ve tanıklık ediyorum;

Dileklerini söyle bana

Sonra benimle birlikte dal derine!

Dünyanın yorgunluğu mu sırtındaki?

Ölgün sular mı yüzdüğün?

Ölüm müydü korkun?

Hayır, hayır,

Sizin eseriniz o lağvedilen duygular, dans ettiği için içinizde.

Sizin eseriniz o terkedilmiş ışıklar, iyi olanı gösterdi diye.

Korkunuz bu, tehlikeniz, kapanınız.

Yeni bir ışıkta görüyorum sizi, 

Kötüğün, çürüklüğün kokusunda hissediyorum. 

Dünyaya geldiği için yüreğinde bir acı hissediyor insan,

sadece tanık olduğu için bile.

Evimin çatısında bekliyor o, ve peşimden gelmeyeceğini bile bile kaçıyorum. 

Biliyordum: gelecek ama bir gün arkamdan 

çünkü ağzına kan değmiş bir kurttu o, pencerede bekleyen.

Uçuşan perdelerimi bile ben sanıp kemirirdi

Benimle büyüdü ama aynı zamanda büyütürken öldürdü.

Dehşet verici bir huzursuzluktu 

içimde, bana ait.

Dünyada olmak böyle bir duyguydu.

3.

Korkmalı mıydım aynaya baktığımda göremediğimden?

Kanatlarım kapalı, kıyısında bekliyorum düşüşün 

Işıktan yansımıyorum bile, kırmıyorum çünkü onu.

Son sözlerimi diziyorum ipe dizer gibi 

en derinimden çıkardığım incileri.

Siz bakın etrafınıza

Bana yabancı diyorsunuz, yabani diyorsunuz

Geldiğin yere git, yeraltına dön diyorsunuz ama

Siz, birbirinizi öldürmeden 

üzülemiyorsunuz bile birbiriniz için.

Ben ise şimdi kestiremiyorum 

Kim konuşuyor, kimin elinde sesim

Bedenim, ölgün ruhum

Bir kişi değilim biliyorum, kaç kişiyim.

Ağzı köpürmüş bir canavarım gözünüzde

Gözlerinden ateş fışkıran bir cani

Oysa ışığı bile kırmadım, gözünüze görünmek umurumda değil çünkü.

Susuyorsun ey Bilgelerin Bilgesi,

çünkü kendimi kırıyorum burada başkasını değil

Susuyorsun çünkü sana dokunmadım sanıyorsun!

Geriye dönmeliyim, ilk yanlışa, bir daha tekrarlanmasın diye.

Dünyaya geldiğim zamana dönmeli ve utanmalıyım buradan.

Fakat saklamayacağım şaşkınlığımı o gün,

Ben bu yorgun adımlarımla yürürken geçmişe doğru, yeraltındaki mağarama doğru,

Depremler olduğunu unutmayacağım

Ay ve güneş sarsıldığında, yeryüzüne düştüğünde yıldızlar

Benim topladığımı, sizinse korkuyla kaçıştığınızı unutmayacağım.

Bunun için ölümü övüyorum kendime,
yaşamayı ise size bırakıyorum.