31 Ocak 2017 Salı

18. benim meskenim omzundur

kimse sormaz
gecenin üçünde neden bu adam
pencereden dışarı bakıp bakıp neden uyumaz
herkesin düştüğü çukur kendine göre uçurumdur
ve zaman hiç kimse için durmaz

sana yetişebileceğime inansaydım 
kendime geç kalmayı umursamazdım
geç kalmak otobüsü kaçırmaktan daha mühim 
bir şeydir sevgilim
güzel günleri kaçırmak mühimdir meselâ

hiç görmedin mi kendine geç kalan bir insanı
ya da yetişmek için koşturanları
durup bekleyenleri her köşe başında
bir hercaimenekşe'ye dönüşmek isteyenleri
hissetmedin mi hiç intiharı

bir klimanın serinliği ne yalancı şeydir sevgilim
sahte bir bahar gibi kışın ortasında
gitmeden önceki son sarılmalar gibi
yalancı çiçekler açtırır insana 

aklıma geliyorsun eğilip bir çiçeği öpüyorum
sen dünyanın en güzel dağınıklığısın
ve toparlamaya çalışmıyorum bile
evimin sıcaklığını hissetmek için sana geliyorum
benim meskenim omzundur 
bu böyle biline!

aşkın manifestosunu yazıyoruz
sarılabilirsek eğer
bizim sarılmamız da bir devrim niteliğinde